Senso Ji en Shibuja

Na een goede nachtrust (gewoon, lekker koel en goede matrassen) staan we rond half 10 op. We nemen een ontbijtje in Pronto. Lekkere croissants en koffie! Opvallend is dat vrijwel alle Japanners die er zitten alleen zitten. De meesten zitten op hun telefoon. Ook opvallend, je mag gewoon binnen roken. Haha, dat laten we ons dus geen 2 keer zeggen. Althans, ik dan. De rest is er niet ontiegeljk blij mee.

Hoe dan ook, ons eerste doel wordt de Senso-Ji tempel. Een van de oudste tempels van Tokio. Uit de Edo periode (zoals Tokio vroeger heette). We kopen eerst een pasmo (om makkelijker met de metro te kunnen reizen) en gaan dan vrolijk op weg naar Asakusa. Het metro netwerk van Tokio is erg goed en ondanks dat het een uitgestrekte stad is, is alles toch goed en redelijk snel te bereiken. Het lijkt ook lastiger te begrijpen dan het is. Alle lijnen hebben een naam.

De Senso Ji tempel blijkt omgeven te zijn door zeer veel winkeltjes die allemaal prullaria verkopen. Bijna niets voor boven de 100 yen (73 cent). Het is er weer lekker op temperatuur... we banen ons een weg naar de tempel. Mooi gebouw maar verder niet zo heel veel aan. Miran koopt nog een wensbriefje. Blijkt niet echt een aanrader. Stoppen met alles en nergens nieuws aan beginnen... Gelukkig is er voor slechte wensen een rek waar je ze aan kunt vastknopen. Dat doen we dus maar. Moeten die monniken er maar waar moois van maken met hun gebeden.... Nog een in de tuin rondom de tempel gekeken, erg mooi, veel vijvertjes met Koykarpers en bruggetjes.

We vervolgen onze weg naar Shibuya, 1 van de drukste kruispunten in Tokio. En je mag wel zeggen van de wereld denk ik. Het heeft wat weg van Times square (hoewel ik daar nog nooit geweest ben, dus eigenlijk lulkoek) of van Picadilly Circus (kan ik wel over oordelen. En je zou het niet verwachten, maar vooral het kruispunt met de stoplichten is indrukwekkend. Als die op groen springen, begint een ware mierenhoop tot leven te komen. Vet!! Rondom Shibuya crossing ligt een wijk met allerlei kleine straatjes. We gaan er lekker lunchen en daarna nog wat rondkijken. Bor& Mats hebben hun eerste Virtual Reality ervaring te pakken met de Oculus Rift. Een filmpje over een achtbaan waarin beha's en slipjes rondzwerven... apart. Ook bezoeken we nog een vette gitaarshop. Erg leuk.

Aan het eind van de middag willen we wat gaan eten. Maar eerst nog even pinnen. Dat zal toch wel lukken op 1 van de drukste plaatsen ter wereld? Mijn Google Maps stuurt me alle kanten op, maar niet naar een pin... dan maar terug naar ons appt. Daar nog even rondzwerven. Blijkt dat ik bij de 7-11 kan pinnen! Goed om te weten.

We zoeken maar weer een restaurantje in de buurt. Dat lukt ook dit keer wel, zij het dat de eigenaresse erg chagrijnig is. Bij de gratie gods krijgen we wat te nassen, maar we moeten wel snel bestellen. Nu ja, dat moet dan maar. Geen zin meer om nog iets anders te gaan zoeken. Eten is soso. Daarna nog even koffie in een barretje en vervolgens naar ons appt.

In ons appt krijgt Miran eindelijk de apple TV aan de praat. Dus op groot scherm Lost in Translation gekeken. Speelt zich af in Tokio. Veel herkenbare plekken. Erg leuke film (vond ik overigens de eerste keer dat ik 'm zag niet).

Uiteindelijk gaan we weer slapen. Zelfs in het appt met airco is het heet....