Kiyomizu Dera & Fushimi Inari
Blijf op de hoogte en volg Daan Bor Mats Theo Miran
05 Augustus 2015 | Japan, Kyoto
Het kan niet alle dagen feest zijn, dus vandaag gaan we er weer keihard tegenaan. Er zijn nl nog vele tempels om te bekijken. Kyoto schijnt er 1600 te hebben. Die zullen we niet allemaal gaan aandoen. We beginnen met de volgende twee. We ontbijten vanochtend weer met z'n allen, dus Bor en Mats mogen ook weer wat eten, haha.
Bij het ontbijtje maken we het plan rond voor de komende dag. Eerst gaan we naar de Kyyomizu Dera. Die staat bovenaan de lijst van things to do in Kyoto. Tja, en wie zijn wij dan om eigenwijs toch naar een andere te gaan. We nemen dus de bus. Vanaf de bushalte naar de tempel is het zo'n 15 minuten klimmen. Tja, weer zeiknat als we boven aankomen. Bor heeft het meteen gehad, en zet de toon voor de rest van de dag.
Volgens de LP moeten we zeker voordat we naar de hoofdtempel gaan, eerst een kleinere tempel die links bij de ingang staat bekijken. Ze vertellen niet wat het is, maar wel dat het de 'womb' is. Dat belooft veel goeds. Het blijkt dat je af moet dalen, een aarde donkere gang in. Je kunt je totaal niet orienteren, maar wel een kralenketting volgen. Wanneer je tegen een steen aanloopt mag je een wens doen. Dat dan weer wel. Een erg leuke ervaring.
We lopen door naar de hoofdtempel. Ook daar mag je weer een wens doen. Doe moet je op een papiertje schrijven en als dat papiertje vervolgens oplost in water (in een bak die ernaast staat), zal je wens uitkomen. Miran schrijft een mooie wens op en het papiertje lost inderdaad op. Dat zal dus wel goedkomen.
Als we verder lopen, zien we plotseling de tempel die op de voorkant van onze LP (Lonely Planet) staat. Daar gaan we dus naartoe en we proberen 'm zo te fotograferen als ie op de voorkant staat. Helaas hebben ze daar waarschijnlijk een drone voor gebruikt (nl schuin van boven, en daar kunnen we niet komen). Omdat we onze drone thuis hebben gelaten, zullen we het moeten doen met een plaatje wat erop lijkt.
We lopen terug naar de bus en gaan terug naar Kyoto Station. Vandaaruit gaan we naar Fushimi Inari. Dat is nog zo'n iconisch Japans plaatje: een lint van rode Torii (poorten) in een bos op een heuvel. Als we aankomen en Bor ziet dat we naar boven moeten lopen, gaat ie helemaal door het lint. Als reactie daarop (en op de hitte waarschijnlijk) ga ik ook uit m'n plaat. Bor blijft alleen beneden zitten en wij gaan met z'n 4-en. De tocht door de Torii is prachtig, al geldt ook hier dat je het na een tijdje wel gezien hebt. We gaan dus niet helemaal naar de top, maar na een klein uurtje lopen draaien we weer om. Bor zit tenslotte ook nog in z'n 1-tje beneden.
We gaan maar even wat drinken, maar Bor wil niet echt tot rust komen. Hij blijft bozig. We gaan terug naar Kyoto station. We lopen daar door het winkelcentrum wat aan het station vastligt. Onafzienbare hoeveelheden electronica. En een paar massage stoelen. De hele familie neemt het er eens goed van: je wordt gemasseerd door je stoel, in een koel winkelcentrum en het is nog gratis ook. Topattractie. Nadat we allemaal weer wat zijn bijgekomen gaan we terug naar het hotel. Bor gaat niet mee eten. Wij gaan eten bij de Italiaan. Vervolgens gaan we terug naar het hotel, even chillen, even Cor bellen (is jarig vandaag, 81!). Morgen gaan we door naar Hiroshima. Gelukkig heeft onze volgende host aangegeven dat ie inderdaad airco heeft. Gelukkig!! Kyoto was er leuk.
Bij het ontbijtje maken we het plan rond voor de komende dag. Eerst gaan we naar de Kyyomizu Dera. Die staat bovenaan de lijst van things to do in Kyoto. Tja, en wie zijn wij dan om eigenwijs toch naar een andere te gaan. We nemen dus de bus. Vanaf de bushalte naar de tempel is het zo'n 15 minuten klimmen. Tja, weer zeiknat als we boven aankomen. Bor heeft het meteen gehad, en zet de toon voor de rest van de dag.
Volgens de LP moeten we zeker voordat we naar de hoofdtempel gaan, eerst een kleinere tempel die links bij de ingang staat bekijken. Ze vertellen niet wat het is, maar wel dat het de 'womb' is. Dat belooft veel goeds. Het blijkt dat je af moet dalen, een aarde donkere gang in. Je kunt je totaal niet orienteren, maar wel een kralenketting volgen. Wanneer je tegen een steen aanloopt mag je een wens doen. Dat dan weer wel. Een erg leuke ervaring.
We lopen door naar de hoofdtempel. Ook daar mag je weer een wens doen. Doe moet je op een papiertje schrijven en als dat papiertje vervolgens oplost in water (in een bak die ernaast staat), zal je wens uitkomen. Miran schrijft een mooie wens op en het papiertje lost inderdaad op. Dat zal dus wel goedkomen.
Als we verder lopen, zien we plotseling de tempel die op de voorkant van onze LP (Lonely Planet) staat. Daar gaan we dus naartoe en we proberen 'm zo te fotograferen als ie op de voorkant staat. Helaas hebben ze daar waarschijnlijk een drone voor gebruikt (nl schuin van boven, en daar kunnen we niet komen). Omdat we onze drone thuis hebben gelaten, zullen we het moeten doen met een plaatje wat erop lijkt.
We lopen terug naar de bus en gaan terug naar Kyoto Station. Vandaaruit gaan we naar Fushimi Inari. Dat is nog zo'n iconisch Japans plaatje: een lint van rode Torii (poorten) in een bos op een heuvel. Als we aankomen en Bor ziet dat we naar boven moeten lopen, gaat ie helemaal door het lint. Als reactie daarop (en op de hitte waarschijnlijk) ga ik ook uit m'n plaat. Bor blijft alleen beneden zitten en wij gaan met z'n 4-en. De tocht door de Torii is prachtig, al geldt ook hier dat je het na een tijdje wel gezien hebt. We gaan dus niet helemaal naar de top, maar na een klein uurtje lopen draaien we weer om. Bor zit tenslotte ook nog in z'n 1-tje beneden.
We gaan maar even wat drinken, maar Bor wil niet echt tot rust komen. Hij blijft bozig. We gaan terug naar Kyoto station. We lopen daar door het winkelcentrum wat aan het station vastligt. Onafzienbare hoeveelheden electronica. En een paar massage stoelen. De hele familie neemt het er eens goed van: je wordt gemasseerd door je stoel, in een koel winkelcentrum en het is nog gratis ook. Topattractie. Nadat we allemaal weer wat zijn bijgekomen gaan we terug naar het hotel. Bor gaat niet mee eten. Wij gaan eten bij de Italiaan. Vervolgens gaan we terug naar het hotel, even chillen, even Cor bellen (is jarig vandaag, 81!). Morgen gaan we door naar Hiroshima. Gelukkig heeft onze volgende host aangegeven dat ie inderdaad airco heeft. Gelukkig!! Kyoto was er leuk.
