Bor Jarig!

Vandaag is een spannende dag. Bor is jarig! We hebben hem beloofd dat we naar de Oerang Oetangs gaan kijken en hij heeft er enorm veel zin in.

We moeten om 8 uur de Bed&Breakfast club zijn waar we de tour hebben geboekt. Ons plan is om om kwart voor zeven op te staan zodat we even in het hotel kunnen ontbijten en dan op ons gemak naar de B&B kunnen lopen. Gisteren hebben we gemeten dat het ongeveer een kwartier duurt om er te komen.
Maar ja, het loopt natuurlijk net even anders dan gepland. Normaal laat zo'n iPhone je niet in de steek,. maar vandaag dan net even wel. Om half 8 schrikken we wakker. We rossen de kids uit bed, zingen even kort maar krachtig Happy Birthday en rennen vervolgens naar de B&B. Daan loopt vooruit zodat hij kan waarschuwen dat we er nog aankomen en dat ze even moeten wachten. Dat gaat dus wel goedkomen.

We komen net op tijd aan bij de B&B. Alleen, geen Daan te bekennen. Ik ben ervan overtuigd dat hij oip de toilet moet zitten, dat is wel een Daan actie. Echter, geen Daan op het toilet. Ik besluit om te gaan zoeken. Ik ren de hoek om en daar komt hij me alweer tegemoet gerend. Afslag gemist. Jammer.

We worden met een minivan naar het Semenggoh park gebracht waar de Oerang Oetangs worden gevoerd. We lopen een halve kilometer en komen uiteindelijk op de voederplek aan. We gaan zitten en blijken echt op de beste plek te zitten om het voeren te bekijken. 2 verzorgers hebben bananen, ander fruit en wat te drinken neergelegd op een plateau. Na een paar minuten wachten zien we de eerste lichtbruine gedaantes hoog in de bomen tussen de bladeren. Het zijn 2 Oerang Oetangs. Een oudere en een jonkie. Met speels gemak dalen ze af van hoog in de bomen naar het plateau, dat zich op een paar meter van onze zitplaats bevindt. Met de grootst mogelijke desinteresse voor het publiek beginnen de beesten zich tegoed te doen aan hun ontbijt. Ze pakken een banaan of ander stuk fruit, gaan in de meest onmogelijke positie aan een liaan hangen, kijken zo ongeinteresseerd mogelijk en frotten het fruit naar binnen. De kids vinden het een prachtig schouwspel. Bor zit ademloos naast me naar de apen te kijken. Als ik me op een gegeven moment even omdraai, blijkt dat er wel zo'n honderd mensen achter ons staan, zich allemaal te vergapen aan het ontbijt van de 2 dieren. Na een klein halfuurtje hebben de Oerang Oetangs hun buik vol en trekken zich weer sloom terug in het oerwoud.

Het volgende schouwspel is een stuk verder het oerwoud in. Daar is de 'main feeding platform'. Daar treffen we Richie aan, de baas van het stel, die zich maar zelden vertoond bij dit soort gelegenheden. Misschien toch iets speciaals?
Richie is geen fijne vent. Een tijdje geleden heeft hij om de heerschappij in de troep gevochten met een ander mannetje. Dit laatste mannetje was eigenlijk veel groter en sterker, maar Richie heeft een vinger bij hem afgebeten. En dat hielp. Sindsdien is Richie dus de baas. Het andere mannetje heeft staar en mist dus een vinger. Verder is hij ook aardslui. Hij zit de hele dag in een hok en wil er niet meer uitkomen. Wel krijgt hij elke dag van de verzorgers te eten. Daar kan hij van leven. Tenminste, als ie geluk heeft en Richie het niet bij hem wegjat. Tenslotte krijgen we ook nog te horen dat Richie erg humeurig en aggressief wordt als hij geen vrouwtje kan krijgen. Dat klinkt dan wel weer redelijk.

Na een klein uurtje is de voorstelling weer voorbij en gaan we terug naar de minivan. Die brengt ons in een klein uurtje weer terug naar Kuching. Daar weer aangekomen gaan we eerst met z'n allen naar James Brooke's cafe aan de oever van de Sarawak om taart te eten (eigenlijk ons ontbijt). Bor krijgt een taart met een kaarsje erin. Goed man, dat die ober wist dat Bor jarig was! We zingen met z'n allen lang zal ie leven. Tja, en dan naar het volgende station: met Bor naar de Toys'r us om toch in ieder geval nog wat verjaardagskadootjes te kunnen geven,. Mats en Daan kiezen de kadootjes uit: de sterkste beyblade (wie wil die nou niet) en een paar mightybeans, van Starwars. Gaaf man.

Wanneer we thuiskomen brengt Daan Bor eerst geblindoekt naar z'n kamer. Ondertussen maken we het tempeltje af met de nieuwe kadootjes. Ook steken we de wierook aan. Bor is helemaal blij als hij binnen mag komen en de tempel ziet. De kadootjes vindt hij prachtig. We hebben wat koekjes en frisdrank en het feest is helemaal compleet.

Hierna mogen de boys op het dak van het hotel in het zwembad gaan zwemmen. Prachtig natuurlijk. Mooi uitzicht, lekker weer, heerlijk.

Na zo'n 2 uur willen we toch nog even in de stad gaan kijken. We bezoeken een chinese tempel waar we uiteraard wierook aansteken. We gaan even langs de tourist office om te kijken of we morgen nog iets kunnen gaan doen (laatste dag :(. We wandelen door Chinatown en eindigen weer bij James Brooke's Cafe. Miran en ik eten daar ons avond-eten. De kids mogen kiezen waar ze gaan eten. UIteraard, het begint met een M en eindigt op ac Donalds.

Als we uiteindelijk weer thuiskomen, willen de kids nog even een filmpje kijken Tja, als je jarig bent mag dat natuurlijk. We bellen nog even met de oma's en opa's en dan op naar bed.

Bor heeft een geweldige verjaardag gehad.