Uitdrijven
Door: kroontjesinazie
Blijf op de hoogte en volg Daan Bor Mats Theo Miran
09 Augustus 2011 | Maleisië, Kuching
Helaas, helaas, vandaag alweer de laatste dag van onze reis door Zuid-Oost Azie. Eigenlijk wilden we vandaag nog een trip maken naar het Bako nationaal park, dat even ten noorden van Kuching ligt. Het moet echt prachtig zijn, een van de mooiste reservaten in Borneo. Omdat we echter eergisteren een trip van ruim 22 uur achter de rug hebben en morgen weer in het vliegtuig naar huis stappen, besluiten we om het rustig aan te doen.
We slapen een beetje uit, tot 9 uur, en nemen vervolgens een ontbijt in het hotel. Ze noemen het een simpel continental ontbijt, en het moet gezegd, dat dekt de lading aardig. Een toastje, een eitje en wat water- en honingmeloen.
Na het ontbijt moet ik eerst nog alle terugvluchten inchecken en de boardingpasen printen. Normaal een simpel jobje, niet als je met een gammele computer aan de slag moet met een printer die nog net de puf heeft om een error melding te geven maar het verder helemaal aan jezelf overlaat. Kortom, het inchecken lukt, maar het printen van de boarding passen niet.
Ruim een uur verder besluiten we om maar weer de stad in te gaan naar de B&B waar we de Oerang Oetang tour hebben geboekt om daar een poging tot printen te wagen. Dat blijkt gelukkig een fluitje van een cent. We gaan naar een chinese Boeddha tempel. Ook deze tempel is weer prachtig versierd. Het verhaal gaat dat gedurende de tweede wereldoorlog Kuching ernstig is gebombardeerd door de Japanners. Vrijwel alle huizen in de omgeving van de tempel werden verwoest, maar je raadt het al, de tempel bleef volledig intact.
In de tempel ontmoeten we alleraardigste mensen die nog wat uitleg hier en daar geven. Verder kunnen we er uiteraard weer wierook stokjes kopen, al zijn deze maatje kaneelstok.
Als we de tempel verlaten gaan Miran en Daan nog wat shoppen in Chinatown. Ik ga met Bor en Mats bij James Brooke's cafe wat drinken. Het is erg gezellig en we nemen de vakantie door. Mats is vooral onder indruk van het duiken - hoewel hij uiteraard alles prachtig en geweldig vond. Bor vind vooral zijn verjaardag en de apen het leukst. Okmoi!
Na een uurtje komen Miran en Daan weer terug. Ze hebben gelukkig nog wat souvenirs kunnen scoren. We nemen een lunch en gaan vervolgens een rondvaart maken over de Sarawak in een klein bootje.
De rondvaart is erg leuk. Nu zie je pas goed hoe mooi Kuching inderdaad is en krijgen we een wat duidelijker beeld van alle wijken. De bootsman is ook een zeer prettige man die veel uitleg geeft. De boottocht eindigt in een wolkbreuk, die we ternauwernood kunnen ontlopen door ons een 7 eleven in te wurmen als we weer aan wal zijn.
Als het droog is gaan we terug naar het hotel. De kids willen uiteraard het dakzwembad wel weer eens met een bezoekje vereren. Het weer is weer goed opgeklaard en ze kunnen zich helemaal uitleven. Ik heb eindelijk de tijd om alle dagen die ik tot nu toe gemist had, ruim 5, bij te werken (vandaar de stortvloed op de website). Tegen zonsondergang begint het weer te bliksemen en kan Miran zich uitleven in het maken van mooie plaatjes. Vanaf het dakterras hebben we een goed zicht op de omgeving, en daarom zien we op het dak van een parkeergarage naast ons een uitstalling met foodstalls. Daar gaan we kijken en het blijkt heerlijk te zijn. En niet onbelangrijk, ze hebben er bier! Wat dat betreft is Maleisie (en vooral ook Kuching) een groot verschil met Cambodja en Vietnam. Het is nogal islamitisch en dus is alcohol slechts zeer sporadisch verkrijgbaar. Vrijwel geen enkel winkel verkoopt het (maar ze weten wel te vertellen dat er in de buurt van ons hotel een convenience store is waar je wel bier en wijn kunt kopen. Daar schriekel ik dus 's avonds heen en voel me net een jongere die een coffeeshop in Nederland bezoekt. Maar goed, dan hedduduswelwa!
Na het eten gaan we terug naar het hotel om in te pakken (Miran dan, die is daar enorm goed en efficient in) en nog een filmpje te kijken. Morgen weer een lange dag die ook vroeg begint. De laatste etappe van onze reis.
We slapen een beetje uit, tot 9 uur, en nemen vervolgens een ontbijt in het hotel. Ze noemen het een simpel continental ontbijt, en het moet gezegd, dat dekt de lading aardig. Een toastje, een eitje en wat water- en honingmeloen.
Na het ontbijt moet ik eerst nog alle terugvluchten inchecken en de boardingpasen printen. Normaal een simpel jobje, niet als je met een gammele computer aan de slag moet met een printer die nog net de puf heeft om een error melding te geven maar het verder helemaal aan jezelf overlaat. Kortom, het inchecken lukt, maar het printen van de boarding passen niet.
Ruim een uur verder besluiten we om maar weer de stad in te gaan naar de B&B waar we de Oerang Oetang tour hebben geboekt om daar een poging tot printen te wagen. Dat blijkt gelukkig een fluitje van een cent. We gaan naar een chinese Boeddha tempel. Ook deze tempel is weer prachtig versierd. Het verhaal gaat dat gedurende de tweede wereldoorlog Kuching ernstig is gebombardeerd door de Japanners. Vrijwel alle huizen in de omgeving van de tempel werden verwoest, maar je raadt het al, de tempel bleef volledig intact.
In de tempel ontmoeten we alleraardigste mensen die nog wat uitleg hier en daar geven. Verder kunnen we er uiteraard weer wierook stokjes kopen, al zijn deze maatje kaneelstok.
Als we de tempel verlaten gaan Miran en Daan nog wat shoppen in Chinatown. Ik ga met Bor en Mats bij James Brooke's cafe wat drinken. Het is erg gezellig en we nemen de vakantie door. Mats is vooral onder indruk van het duiken - hoewel hij uiteraard alles prachtig en geweldig vond. Bor vind vooral zijn verjaardag en de apen het leukst. Okmoi!
Na een uurtje komen Miran en Daan weer terug. Ze hebben gelukkig nog wat souvenirs kunnen scoren. We nemen een lunch en gaan vervolgens een rondvaart maken over de Sarawak in een klein bootje.
De rondvaart is erg leuk. Nu zie je pas goed hoe mooi Kuching inderdaad is en krijgen we een wat duidelijker beeld van alle wijken. De bootsman is ook een zeer prettige man die veel uitleg geeft. De boottocht eindigt in een wolkbreuk, die we ternauwernood kunnen ontlopen door ons een 7 eleven in te wurmen als we weer aan wal zijn.
Als het droog is gaan we terug naar het hotel. De kids willen uiteraard het dakzwembad wel weer eens met een bezoekje vereren. Het weer is weer goed opgeklaard en ze kunnen zich helemaal uitleven. Ik heb eindelijk de tijd om alle dagen die ik tot nu toe gemist had, ruim 5, bij te werken (vandaar de stortvloed op de website). Tegen zonsondergang begint het weer te bliksemen en kan Miran zich uitleven in het maken van mooie plaatjes. Vanaf het dakterras hebben we een goed zicht op de omgeving, en daarom zien we op het dak van een parkeergarage naast ons een uitstalling met foodstalls. Daar gaan we kijken en het blijkt heerlijk te zijn. En niet onbelangrijk, ze hebben er bier! Wat dat betreft is Maleisie (en vooral ook Kuching) een groot verschil met Cambodja en Vietnam. Het is nogal islamitisch en dus is alcohol slechts zeer sporadisch verkrijgbaar. Vrijwel geen enkel winkel verkoopt het (maar ze weten wel te vertellen dat er in de buurt van ons hotel een convenience store is waar je wel bier en wijn kunt kopen. Daar schriekel ik dus 's avonds heen en voel me net een jongere die een coffeeshop in Nederland bezoekt. Maar goed, dan hedduduswelwa!
Na het eten gaan we terug naar het hotel om in te pakken (Miran dan, die is daar enorm goed en efficient in) en nog een filmpje te kijken. Morgen weer een lange dag die ook vroeg begint. De laatste etappe van onze reis.
