Duiken in Nha Trang, the final
Door: kroontjesinazie
Blijf op de hoogte en volg Daan Bor Mats Theo Miran
06 Augustus 2011 | Vietnam, Nha Trang
Vandaag dus weer vroeg op, wederom voor een good cause. Extra complicatie is nu dat we vanavond met de avondbus teruggaan naar Saigon, en dus onze bagage uit het hotel mee moeten nemen. Gelukkig is de duikschool zo aardig dat we onze spullen zo lang bij hun kunnen neerzetten.
We hebben een volle boot, wel meer dan 25 mensen die een duik of snorkelpoging willen wagen. Het weer is wederom prachtig. Omdat we nu naar weer een ander stuk willen zien, besluiten Daan en ik om niet naar de Madonna Rock te gaan. We gaan een duik maken boven een lang stuk koraal. Het is allemaal weer prachtig en de duik gaat ook weer erg soepel. Daan oefent met z'n neutraal drijfvermogen en dat gaat hem weer erg goed af. Helaas is zijn lucht wat sneller op (hij had wat minder gekregen dan de rest) en moet hij zijn duik dus wat eerder afbreken. Ik ga met Manou nog wat verder duiken. Ondertussen vermaken Miran, Bor en Mats zich met snorkelen. Leuk hoor, maar voor Mats vandaag toch niet 'the real McCoy'. Hij kan niet wachten om zijn wetsuit weer aan te mogen trekken. Helaas behoort dat tijdens de eerste duik vanwege de drukte niet tot de mogelijkheden.
Bij de tweede duik gaan Daan en ik driften van Lobster Beach naar Pipe Beach. Tussen die twee plekken zit een stevige stroming (gelukkig in de juiste richting anders is het niet eens mogelijk) en we kunnen ons laten meevoeren naar Pipe Beach. Onderweg zien we inderdaad twee Lobsters, erg gaaf!
Bij Pipe Beach aangekomen wordt Mats zijn geduld niet langer op de proef gesteld. Hij wordt in zijn wetsuite gehesen en van een luchtfles en loodgordel voorzien. Helaas moet ik het water verlaten omdat ik een bloedneus heb die niet meteen over wil gaan. Mats gaat dit keer tot 6 meter. Hoewel hij ook wat last heeft van zijn oor, wil hij deze ervaring toch helemaal tot het eind meemaken. Hij is echt helemaal verslaafd!
Na terugkomst krijgen we weer een lunch in het restaurant. De rest van de middag gebruiken we om wat te shoppen in Nha Trang. 's Avonds nemen we een broodje bij een foodstall, voordat we op weg gaan naar de slaapbus.
De bus is een verademing vergeleken met de trein. We hebben 5 bedden naast elkaar, helemaal achterin de bus. Al snel kom ik erachter dat dit voor- en nadelen heeft. Veel ruimte, maar ook komt elke hobbel in het wegdek lekker versterkt door. En daar heeft Vietnam er genoeg van! Verder heeft de chauffeur zich voorgenomen om een nieuwe recordtijd te vestigen. Van dik hout zaagt men planken, maar ondanks dat slagen we er toch in (lekker?) te slapen. Dit is het eerste deel van onze tocht naar de laatste bestemming, Kuching op Borneo. Daar gaan we Bor's verjaardag vieren samen met de Oerang Oetangs. Voordat we daar echter zijn moeten we eerst nadat we in Saigon aankomen met het vliegtuig naar Kuala Lumpur en vervolgens door naar Kuching. Al met al een hele onderneming.
We hebben een volle boot, wel meer dan 25 mensen die een duik of snorkelpoging willen wagen. Het weer is wederom prachtig. Omdat we nu naar weer een ander stuk willen zien, besluiten Daan en ik om niet naar de Madonna Rock te gaan. We gaan een duik maken boven een lang stuk koraal. Het is allemaal weer prachtig en de duik gaat ook weer erg soepel. Daan oefent met z'n neutraal drijfvermogen en dat gaat hem weer erg goed af. Helaas is zijn lucht wat sneller op (hij had wat minder gekregen dan de rest) en moet hij zijn duik dus wat eerder afbreken. Ik ga met Manou nog wat verder duiken. Ondertussen vermaken Miran, Bor en Mats zich met snorkelen. Leuk hoor, maar voor Mats vandaag toch niet 'the real McCoy'. Hij kan niet wachten om zijn wetsuit weer aan te mogen trekken. Helaas behoort dat tijdens de eerste duik vanwege de drukte niet tot de mogelijkheden.
Bij de tweede duik gaan Daan en ik driften van Lobster Beach naar Pipe Beach. Tussen die twee plekken zit een stevige stroming (gelukkig in de juiste richting anders is het niet eens mogelijk) en we kunnen ons laten meevoeren naar Pipe Beach. Onderweg zien we inderdaad twee Lobsters, erg gaaf!
Bij Pipe Beach aangekomen wordt Mats zijn geduld niet langer op de proef gesteld. Hij wordt in zijn wetsuite gehesen en van een luchtfles en loodgordel voorzien. Helaas moet ik het water verlaten omdat ik een bloedneus heb die niet meteen over wil gaan. Mats gaat dit keer tot 6 meter. Hoewel hij ook wat last heeft van zijn oor, wil hij deze ervaring toch helemaal tot het eind meemaken. Hij is echt helemaal verslaafd!
Na terugkomst krijgen we weer een lunch in het restaurant. De rest van de middag gebruiken we om wat te shoppen in Nha Trang. 's Avonds nemen we een broodje bij een foodstall, voordat we op weg gaan naar de slaapbus.
De bus is een verademing vergeleken met de trein. We hebben 5 bedden naast elkaar, helemaal achterin de bus. Al snel kom ik erachter dat dit voor- en nadelen heeft. Veel ruimte, maar ook komt elke hobbel in het wegdek lekker versterkt door. En daar heeft Vietnam er genoeg van! Verder heeft de chauffeur zich voorgenomen om een nieuwe recordtijd te vestigen. Van dik hout zaagt men planken, maar ondanks dat slagen we er toch in (lekker?) te slapen. Dit is het eerste deel van onze tocht naar de laatste bestemming, Kuching op Borneo. Daar gaan we Bor's verjaardag vieren samen met de Oerang Oetangs. Voordat we daar echter zijn moeten we eerst nadat we in Saigon aankomen met het vliegtuig naar Kuala Lumpur en vervolgens door naar Kuching. Al met al een hele onderneming.
