Divingtime!
Blijf op de hoogte en volg Daan Bor Mats Theo Miran
30 Juli 2012 | Indonesië, Ubud
We gaan vanochtend een korte wandeling maken naar een meertje dat op het eiland ligt. Het ligt maar op een half uurtje lopen van onze bungalows, een leuke wandeling langs het strand. Omdat de zon wel weer ongehinderd zijn gang kan gaan loopt de temperatuur wel aardig op.
Het meertje op zich stelt niet zoveel voor. Omdat we midden in het droogseizoen zitten, staat het water erg laag. Daardoor denken Daan en ik een korte route te kunnen lopen, over een stuk drooggevallen meer. Dat gaat een heel eind goed, totdat we op een nogal modderig stuk terechtkomen, waar Daan nogal in wegzakt als hij erop gaat staan. Hij krijgt zijn slippers niet meer losgetrokken. Nu hij op zijn blote voeten staat merkt hij pas hoe bloedheet de donkere modder in de hete zon is geworden. Hij verbrandt bijna zijn voeten. Ik help Daan om zijn slippers terug te halen, wat ternauwernood lukt.
We lopen verder naar een leuk restaurantje in de buurt van het meer, Diana's. Daar nemen we een lekkere lunch. Daan en ik moeten ons nog haasten om op tijd bij de duikschool te zijn. Op de duikschool geef ik aan dat ik nog te verkouden ben om een duik te gaan maken. Dus gaat Daan alleen met een begeleider mee. Hij maakt weer een prachtige duik. Hij ziet weer heel veel turtles, nu nog groter dan bij het snorkelen.
Om 4 uur zijn we weer terug in de haven, op tijd om een yoga les te volgen bij Lucy (vriendin van Kike). Als we terugkomen zien we dat Lucy bezig is met een klant. We wachten netjes totdat Lucy klaar is. Dat duurt echter nogal lang. We zouden om 5 uur een yoga les krijgen, en inmiddels is het al 6 uur. Als Lucy eindelijk klaar is, blijkt dat de les al om half 5 begon en dat zij dacht dat wij besloten hadden om toch maar niet mee te doen. Jammer.
We gaan nog een keer aan het strand eten. Het is gelukkig iets minder winderig dan gisteren. Het eten is wel hetzelfde. Het is wel aardig maar daar houdt het dan ook wel mee op. We gaan op tijd terug naar onze bungalow want morgen hebben we het eerste deel van terugreis voor de boeg, we gaan dan terug naar Bali. Als we terugkomen bij onze bungalow en Miran de rugzakken wil gaan inpakken valt de stroom uit. Je kunt geen hand meer voor ogen zien. Inpakken gaat dus ook niet. Dan maar mee zun allen film kijken op de ipad. Op zich gezellig, jammer alleen dat de kids kiezen voor 'this means war'. hmm. Na zo'n 2 uur is er weer electriciteit. Kan Miran vanavond toch de rugzakken nog even inpakken.
Het meertje op zich stelt niet zoveel voor. Omdat we midden in het droogseizoen zitten, staat het water erg laag. Daardoor denken Daan en ik een korte route te kunnen lopen, over een stuk drooggevallen meer. Dat gaat een heel eind goed, totdat we op een nogal modderig stuk terechtkomen, waar Daan nogal in wegzakt als hij erop gaat staan. Hij krijgt zijn slippers niet meer losgetrokken. Nu hij op zijn blote voeten staat merkt hij pas hoe bloedheet de donkere modder in de hete zon is geworden. Hij verbrandt bijna zijn voeten. Ik help Daan om zijn slippers terug te halen, wat ternauwernood lukt.
We lopen verder naar een leuk restaurantje in de buurt van het meer, Diana's. Daar nemen we een lekkere lunch. Daan en ik moeten ons nog haasten om op tijd bij de duikschool te zijn. Op de duikschool geef ik aan dat ik nog te verkouden ben om een duik te gaan maken. Dus gaat Daan alleen met een begeleider mee. Hij maakt weer een prachtige duik. Hij ziet weer heel veel turtles, nu nog groter dan bij het snorkelen.
Om 4 uur zijn we weer terug in de haven, op tijd om een yoga les te volgen bij Lucy (vriendin van Kike). Als we terugkomen zien we dat Lucy bezig is met een klant. We wachten netjes totdat Lucy klaar is. Dat duurt echter nogal lang. We zouden om 5 uur een yoga les krijgen, en inmiddels is het al 6 uur. Als Lucy eindelijk klaar is, blijkt dat de les al om half 5 begon en dat zij dacht dat wij besloten hadden om toch maar niet mee te doen. Jammer.
We gaan nog een keer aan het strand eten. Het is gelukkig iets minder winderig dan gisteren. Het eten is wel hetzelfde. Het is wel aardig maar daar houdt het dan ook wel mee op. We gaan op tijd terug naar onze bungalow want morgen hebben we het eerste deel van terugreis voor de boeg, we gaan dan terug naar Bali. Als we terugkomen bij onze bungalow en Miran de rugzakken wil gaan inpakken valt de stroom uit. Je kunt geen hand meer voor ogen zien. Inpakken gaat dus ook niet. Dan maar mee zun allen film kijken op de ipad. Op zich gezellig, jammer alleen dat de kids kiezen voor 'this means war'. hmm. Na zo'n 2 uur is er weer electriciteit. Kan Miran vanavond toch de rugzakken nog even inpakken.
