De eerste duiken
Door: kroontjesinazie
Blijf op de hoogte en volg Daan Bor Mats Theo Miran
05 Augustus 2011 | Vietnam, Nha Trang
We moeten vroeg op, om kwart voor 7, want de bus naar de boot vertrekt om 7.30. Geen probleem, want iedereen heeft zin om te gaan duiken. We hoeven niet te ontbijten, want dat krijgen we op de boot. Daan is gespannen voor zijn eerste duik na zijn PADI examen. Veel toiletbezoek dus, zowel in het hotel als op de boot.
Het blijkt een erg leuke groep waar we mee gaan duiken. Er zijn ongeveer 20 mensen die duiken gaan maken en zo'n 10 instructeurs van allerlei nationaliteiten. Een Amerikaan, Fransman, Zuid-Afrikaan etc. We varen naar de eerste duikplek, Madonna Rock. Daan, ik en nog een Duitse jongen zijn de enige gecertificeerde duikers aan boord en wij mogen daar gaan duiken. We gaan met Nate, de Amerikaan en Manou, een Frans meisje als dive masters.
Het water is mooi helder en het koraal heeft prachtige kleuren. Er is niet zoveel vis als in Redang (Maleisie) maar het blijft toch prachtig. We gaan voor onze begrippen best diep, 16 meter. Het hoogtepunt van de duik is als we door een nauwe grot doorzwemmen. Daar zit heel erg veel vis en het koraal heeft er prachtige kleuren. Ik zwem achter Daan en het valt me op hoe volledig relaxed en in balans hij door de grot heengaat. Als we erdoor heen zijn, krijgen we allemaal een vette high five van Nate. Oke, is wat lastig onder water, dus we maken er een ferme handdruk van. Na zo'n 40 minuten komen we weer boven, waar Daan overladen wordt met complimenten van Nate. Hij is de beste duiker die deze week door de Madonna Rock is gezwommen. Hij moet doorgaan om dive master te worden. Daan glimt van trots en wij natuurlijk ook met hem!
Nu Daan en ik zijn geweest zijn Miran, Bor en Mats aan de beurt voor hun try dive. Alleen al het aantrekken van de duik-equipment is een enorm avontuur. Ze zijn onder de indruk van het gewicht van de duikfles en de loodgordel. Mats gaat met Manou mee, het Franse meisje dat eerst met Daan en mij naar de Madonna Rock is geweest. Miran en Bor gaan met Nate mee. Bor is erg onder de indruk. Hij is bang voor water in zijn masker en het leegmaken van de het masker gaat hem nog niet zo goed af. Erger is echter dat hij zijn oren niet goed kan klaren. Steeds als ze een paar meter diep zijn krijgt hij oorpijn en hij krijgt dat niet weg. Na een tijdje proberen besluit Bor dat het voor hem even genoeg is. Intussen gaat Mats als een speer met Manou. Hij heeft 3 kg lood om, maar is nog een beetje te licht om zelf af te dalen. Manou moet hem dus mee naar beneden trekken, maar dat lukt prima. Ook het klaren gaat hem goed af. Hij mag ook al zelf lucht in en uit zijn jacket laten gaan. Hij vindt het helemaal super!
We zijn trots op allebei, want ze hebben het erg goed gedaan, ondanks dat Bor het nog een beetje te spannend vindt.
Na de eerste duik krijgen we een lunch aan boord van de boot. Bij het napraten is iedereen nog steeds onder de indruk van de kids. Vooral dat Daan al gecertificeerd PADI duiker is, maakt veel indruk. Uiteraard zijn ze ook jaloers, want zij moeten allemaal nog blokken en oefenen voor hun examen. Na de lunch nog een tweede duik voor ons allemaal. Ook deze duik is weer prachtig. Bor heeft het eventjes wel gezien, en gaat zich verder bekwamen in het van het dak van de boot afspringen. Maar daar wordt hij dan ook wel erg goed in. Ondertussen ziet Mats zijn eerste trompetvis en duikt hij tot wel 5 meter. Hij heeft de smaak helemaal te pakken! Bij deze duik kan Miran zich ook wat meer concentreren op de onderwater wereld in plaats van de kids in de gaten te houden. Ze vindt het ook erg leuk!
Tegen een uur of half 3 zijn we klaar en moeten we terug naar de wal. Daar krijgen we nog prima eten in een restaurant.
Hierna gaan we nog een stuk wandelen. Bor wordt om voor ons niet helemaal duidelijke redenen boos en gaat terug naar het hotel. Even afkoelen en weer verder. Over het algemeen gaat het goed met Bor, zeker gezien wat we allemaal doen. Maar goed, als het even teveel wordt, is ie niet te beroerd om dat even duidelijk te laten merken. Voor ons het signaal om even rustig aan te doen.
's Avonds gaan we eten bij een Vietnamees restaurant. De serveerster is erg aardig. Ze heeft zelf een kindje van 9 maanden en is helemaal weg van de kids. Omdat Bor onder de indruk is van een tempeltje dat ze in het restaurant heeft staan, belooft ze om morgen een kadootje te komen brengen. Bor is helemaal verrukt!
Omdat het allemaal zo goed bevallen is, besluiten we morgen weer een duiktrip te boeken. Mats zit nu al te wippen op zijn stoel. We hebben er dus weer zin an!
Het blijkt een erg leuke groep waar we mee gaan duiken. Er zijn ongeveer 20 mensen die duiken gaan maken en zo'n 10 instructeurs van allerlei nationaliteiten. Een Amerikaan, Fransman, Zuid-Afrikaan etc. We varen naar de eerste duikplek, Madonna Rock. Daan, ik en nog een Duitse jongen zijn de enige gecertificeerde duikers aan boord en wij mogen daar gaan duiken. We gaan met Nate, de Amerikaan en Manou, een Frans meisje als dive masters.
Het water is mooi helder en het koraal heeft prachtige kleuren. Er is niet zoveel vis als in Redang (Maleisie) maar het blijft toch prachtig. We gaan voor onze begrippen best diep, 16 meter. Het hoogtepunt van de duik is als we door een nauwe grot doorzwemmen. Daar zit heel erg veel vis en het koraal heeft er prachtige kleuren. Ik zwem achter Daan en het valt me op hoe volledig relaxed en in balans hij door de grot heengaat. Als we erdoor heen zijn, krijgen we allemaal een vette high five van Nate. Oke, is wat lastig onder water, dus we maken er een ferme handdruk van. Na zo'n 40 minuten komen we weer boven, waar Daan overladen wordt met complimenten van Nate. Hij is de beste duiker die deze week door de Madonna Rock is gezwommen. Hij moet doorgaan om dive master te worden. Daan glimt van trots en wij natuurlijk ook met hem!
Nu Daan en ik zijn geweest zijn Miran, Bor en Mats aan de beurt voor hun try dive. Alleen al het aantrekken van de duik-equipment is een enorm avontuur. Ze zijn onder de indruk van het gewicht van de duikfles en de loodgordel. Mats gaat met Manou mee, het Franse meisje dat eerst met Daan en mij naar de Madonna Rock is geweest. Miran en Bor gaan met Nate mee. Bor is erg onder de indruk. Hij is bang voor water in zijn masker en het leegmaken van de het masker gaat hem nog niet zo goed af. Erger is echter dat hij zijn oren niet goed kan klaren. Steeds als ze een paar meter diep zijn krijgt hij oorpijn en hij krijgt dat niet weg. Na een tijdje proberen besluit Bor dat het voor hem even genoeg is. Intussen gaat Mats als een speer met Manou. Hij heeft 3 kg lood om, maar is nog een beetje te licht om zelf af te dalen. Manou moet hem dus mee naar beneden trekken, maar dat lukt prima. Ook het klaren gaat hem goed af. Hij mag ook al zelf lucht in en uit zijn jacket laten gaan. Hij vindt het helemaal super!
We zijn trots op allebei, want ze hebben het erg goed gedaan, ondanks dat Bor het nog een beetje te spannend vindt.
Na de eerste duik krijgen we een lunch aan boord van de boot. Bij het napraten is iedereen nog steeds onder de indruk van de kids. Vooral dat Daan al gecertificeerd PADI duiker is, maakt veel indruk. Uiteraard zijn ze ook jaloers, want zij moeten allemaal nog blokken en oefenen voor hun examen. Na de lunch nog een tweede duik voor ons allemaal. Ook deze duik is weer prachtig. Bor heeft het eventjes wel gezien, en gaat zich verder bekwamen in het van het dak van de boot afspringen. Maar daar wordt hij dan ook wel erg goed in. Ondertussen ziet Mats zijn eerste trompetvis en duikt hij tot wel 5 meter. Hij heeft de smaak helemaal te pakken! Bij deze duik kan Miran zich ook wat meer concentreren op de onderwater wereld in plaats van de kids in de gaten te houden. Ze vindt het ook erg leuk!
Tegen een uur of half 3 zijn we klaar en moeten we terug naar de wal. Daar krijgen we nog prima eten in een restaurant.
Hierna gaan we nog een stuk wandelen. Bor wordt om voor ons niet helemaal duidelijke redenen boos en gaat terug naar het hotel. Even afkoelen en weer verder. Over het algemeen gaat het goed met Bor, zeker gezien wat we allemaal doen. Maar goed, als het even teveel wordt, is ie niet te beroerd om dat even duidelijk te laten merken. Voor ons het signaal om even rustig aan te doen.
's Avonds gaan we eten bij een Vietnamees restaurant. De serveerster is erg aardig. Ze heeft zelf een kindje van 9 maanden en is helemaal weg van de kids. Omdat Bor onder de indruk is van een tempeltje dat ze in het restaurant heeft staan, belooft ze om morgen een kadootje te komen brengen. Bor is helemaal verrukt!
Omdat het allemaal zo goed bevallen is, besluiten we morgen weer een duiktrip te boeken. Mats zit nu al te wippen op zijn stoel. We hebben er dus weer zin an!
