Boattrip to Istanbul
Door: Tk
Blijf op de hoogte en volg Daan Bor Mats Theo Miran
22 Juli 2013 | Turkije, Istanbul
We kunnen vandaag rustig aan doen. De boot gaat pas om 6 uur, en de trein/bus trip duurt ongeveer 2 uur maximaal. Dus we hoeven pas om 4 uur weg.
Het ontbijt nemen we in het appartement. Hierna gaan Mats en ik de tickets voor de boot halen (kon gisteren nog niet vanwege een storing in het systeem). Als we weer terugzijn, wil Mats eigenlijk wel met z'n allen even in het winkelcentrum kijken waar hij en ik doorheen zijn gelopen toen we de tickets gingen kopen. Dat vindt iedereen een goed plan, ziet meteen iedereen hoever het lopen is naar de trein. Wanneer we het winkelcentrum hebben bekeken (niet veel byzonders) lopen we terug. We gaan nog even een kijkje nemen in de Ulu Camii (spreek uit: Oeloe Djamie, Grote Moskee). Hij is inderdaad groot, dat hebben de kids al snel gezien.
Terug bij het appartement probeer ik een taxi te bestellen om ons naar de trein te brengen. Hoe goed ik ook mijn best doe, ik krijg de goede man niet uitgelegd waar wij zijn en waar we naartoe willen. Dan maar gaan lopen (met rugzak) en hopen dat we onderweg een taxi tegenkomen. Helaas, dat is dus niet het geval. Gelukkig is de hele weg naar de trein bergafwaarts, waardoor het lopen wat eenvoudiger wordt. Via de bazaar komen we uiteindelijk bij het station. Kaartjes voor de trein had ik vanochtend ook al gehaald, dus we kunnen meteen door. We moeten naar Emek, het eindpunt van de trein, die eigenlijk een metro blijkt te zijn.
Daar aangekomen kunnen we meteen overstappen op de bus die ons verderbrengt naar de boot. Daar komen we even voor 5-en, prima op tijd dus, aan. Nog even wat snacken en daarna vertrekt de enorme Katamaran naar Istanbul. De overtocht duurt slechts anderhalf uur (terwijl de bus er 3 uur over zou doen). Bijkomend voordeel is dat we aankomen op slechts een paar honderd meter van het hotel dat we in Istanbul geboekt hebben. De overtocht gaat vlekkeloos en inderdaad anderhalf uur later zetten we weer voet aan de grond in Istanbul.
Omdat het zo dichtbij is, gaan we hier ook weer lopen naar het hotel. Het is op zich ook heel dichtbij, maar helaas is het kaartje dat bij de reservering wordt meegestuurd erg summier. Effe zoeken dus. Als we in de buurt zijn waar het hotel toch echt zou moeten zijn weet nog niemand waar het precies is. Iemand weet wel het King Palace hotel, maar wij moeten toch echt bij de King Palace Suite zijn. Toch maar even meelopen. Het blijkt dat de twee etablissementen dezelfde eigenaar hebben. Een belletje naar King Palace Suite en iemand komt ons halen. Blijkt inderdaad vlakbij. Sterker, we waren er al voorbij gelopen...
Het blijkt een prima appartement, veel beter dan we de eerste dagen in Istanbul hadden. Ligt veel centraler, heeft een tuintje en is veel leuker ingericht. Helemaal goed. Alleen ontbreekt nog een zwembad, maar dat is helaas erg lastig te vinden in Istanbul (tegen normale prijzen). Als we ons hebben geinstalleerd, gaan we even lopen naar de Blauwe Moskee. De kids willen nl weer een keertje normaal eten ipv typisch Turks (eigenaar van ons hotel heeft nl een erg lekker en goedkoop Turks tentje aanbevolen). We vinden een restaurantje recht tegenover Blauwe Moskee. Leuk en goed, maar de prijzen liegen er niet om. Zoveel hebben we in heel Turkije nog niet betaald. Morgen dus toch maar naar het Turkse tentje. Nog even slenteren over de kunstmarkt voor de Blauwe Moskee en dan naar huis. Tijd om deze dag af te sluiten.
Het ontbijt nemen we in het appartement. Hierna gaan Mats en ik de tickets voor de boot halen (kon gisteren nog niet vanwege een storing in het systeem). Als we weer terugzijn, wil Mats eigenlijk wel met z'n allen even in het winkelcentrum kijken waar hij en ik doorheen zijn gelopen toen we de tickets gingen kopen. Dat vindt iedereen een goed plan, ziet meteen iedereen hoever het lopen is naar de trein. Wanneer we het winkelcentrum hebben bekeken (niet veel byzonders) lopen we terug. We gaan nog even een kijkje nemen in de Ulu Camii (spreek uit: Oeloe Djamie, Grote Moskee). Hij is inderdaad groot, dat hebben de kids al snel gezien.
Terug bij het appartement probeer ik een taxi te bestellen om ons naar de trein te brengen. Hoe goed ik ook mijn best doe, ik krijg de goede man niet uitgelegd waar wij zijn en waar we naartoe willen. Dan maar gaan lopen (met rugzak) en hopen dat we onderweg een taxi tegenkomen. Helaas, dat is dus niet het geval. Gelukkig is de hele weg naar de trein bergafwaarts, waardoor het lopen wat eenvoudiger wordt. Via de bazaar komen we uiteindelijk bij het station. Kaartjes voor de trein had ik vanochtend ook al gehaald, dus we kunnen meteen door. We moeten naar Emek, het eindpunt van de trein, die eigenlijk een metro blijkt te zijn.
Daar aangekomen kunnen we meteen overstappen op de bus die ons verderbrengt naar de boot. Daar komen we even voor 5-en, prima op tijd dus, aan. Nog even wat snacken en daarna vertrekt de enorme Katamaran naar Istanbul. De overtocht duurt slechts anderhalf uur (terwijl de bus er 3 uur over zou doen). Bijkomend voordeel is dat we aankomen op slechts een paar honderd meter van het hotel dat we in Istanbul geboekt hebben. De overtocht gaat vlekkeloos en inderdaad anderhalf uur later zetten we weer voet aan de grond in Istanbul.
Omdat het zo dichtbij is, gaan we hier ook weer lopen naar het hotel. Het is op zich ook heel dichtbij, maar helaas is het kaartje dat bij de reservering wordt meegestuurd erg summier. Effe zoeken dus. Als we in de buurt zijn waar het hotel toch echt zou moeten zijn weet nog niemand waar het precies is. Iemand weet wel het King Palace hotel, maar wij moeten toch echt bij de King Palace Suite zijn. Toch maar even meelopen. Het blijkt dat de twee etablissementen dezelfde eigenaar hebben. Een belletje naar King Palace Suite en iemand komt ons halen. Blijkt inderdaad vlakbij. Sterker, we waren er al voorbij gelopen...
Het blijkt een prima appartement, veel beter dan we de eerste dagen in Istanbul hadden. Ligt veel centraler, heeft een tuintje en is veel leuker ingericht. Helemaal goed. Alleen ontbreekt nog een zwembad, maar dat is helaas erg lastig te vinden in Istanbul (tegen normale prijzen). Als we ons hebben geinstalleerd, gaan we even lopen naar de Blauwe Moskee. De kids willen nl weer een keertje normaal eten ipv typisch Turks (eigenaar van ons hotel heeft nl een erg lekker en goedkoop Turks tentje aanbevolen). We vinden een restaurantje recht tegenover Blauwe Moskee. Leuk en goed, maar de prijzen liegen er niet om. Zoveel hebben we in heel Turkije nog niet betaald. Morgen dus toch maar naar het Turkse tentje. Nog even slenteren over de kunstmarkt voor de Blauwe Moskee en dan naar huis. Tijd om deze dag af te sluiten.
