Hunt for tickets
Door: TK
Blijf op de hoogte en volg Daan Bor Mats Theo Miran
23 Juli 2013 | Turkije, Istanbul
Het stadion van Fenerbahce ligt in het Aziatische deel. Dus, als je niet een taxirit van 3 uur wilt maken, ben je al snel aangewezen op de boot. We moeten dan de boot in Eminonu (afvaartplek vanuit Sultanahmet) nemen naar Kadikoy. We lopen dus eerst naar Eminonu (ongeveer half uurtje lopen). De boot naar Kadikoy doet er vervolgens ook weer een klein half uur over om op de plek van bestemming te komen.
Daar aangekomen wordt ons aangeraden om de bus naar Feneryolu, het station vlakbij het Fenerbahce stadion te nemen. Weer een half uurtje later staan we inderdaad voor het stadion.
Gelukkig is het ticket office open. Ik vraag om 5 kaarten. Een vriendelijke Turk (not) achter het loket kan totaal geen Engels, maar met Google translate weet hij ons toch duidelijk te maken dat tickets alleen via internet gekocht kunnen worden. Hm, fijn. Website kan hij er nog net bijgeven. We besluiten om in een restaurantje te gaan zitten vlakbij het stadion, waar in ieder geval Wifi is zodat we tickets op internet kunnen gaan zoeken. En jawel, na enig zoekwerk slaagt Miran erin om 5 tickets, tegen een normale prijs (35 TL, circa 14 Euro, per ticket) te bemachtigen. Even wachten op de bevestiging via mail, en ik kan de tickets afhalen bij hetzelfde loket. Yes!
We lopen terug naar Kadikoy (blijkt lopend erg goed te doen, als je weet waar je heen moet) en pakken de boot terug naar Sultanahmet. Daar aangekomen lopen we terug naar ons appartement. We lopen via de bazaar, omdat we voor Bor nog een PSV shirtje willen kopen. In Dalyan struikelden we zowat over PSV shirts, maar in heel de bazaar (toch zo'n beetje de plek waar namaakartikelen uitgevonden zijn) blijkt slechts 1 shirtje met veel moeite te vinden. Het blijkt echter zeer verouderd (farfan staat nog op de achterkant, die is al jaren weg bij PSV) dus dat doen we maar niet. Morgen nog maar even een nieuwe poging.
Terug bij ons appartement even uitrusten en daarna naar het Turkse restaurantje dat de hotel eigenaar had aanbevolen. Het blijkt inderdaad een erg lekker en erg goedkoop restaurantje. Erg aardige eigenaar ook. Na het eten nog even terug naar de kunstmarkt bij de Blauwe Moskee om wat souvenirs aan te schaffen. Daarna blijkt het alweer tijd om het bed op te zoeken. De dagen vliegen voorbij hier in Turkije.