Back Home
Door: TK
Blijf op de hoogte en volg Daan Bor Mats Theo Miran
25 Juli 2013 | Nederland, 's-Hertogenbosch
Na de enerverende en lange dag van gisteren is het vandaag weer reizen geblazen. De laatste keer, dat wel. Een korte nacht was het, en nu moeten we nog half slaperig de spullen inpakken. Of we, Miran natuurlijk ;D). Die kan da als gin ander. Om half 8 gaat de wekker. Miran pakt in en ik ga wat ontbijt halen. Nog een laatste broodje, een check of we niets vergeten zijn, en dan gaan we. We moeten eerst nog wat andere gasten in Istanbul oppikken. Vervolgens rijden we vlotjes richting vliegveld. Zo vlotjes, dat we daar al tegen 10u zijn. Ons vliegtuig gaat pas om kwart voor 1, dus we zullen nog wat tijd hier moeten doden. Dat treft, want dit is zo'n beetje het saaiste vliegveld wat we op onze reizen tot nu toe zijn tegengekomen. En dat wil wat zeggen, want vliegvelden blinken over het algemeen daar toch al niet in uit. Toch weten we de tijd door te komen.
De vlucht zelf verloopt prima. Helaas landen we op Rotterdam, dus moeten we eerst met de bus naar het Centraal station en vanaf daar met de trein naar Den Bosch.
Wanneer we thuiskomen wacht Miran nog een grote verrassing. Ans en Cor hadden nl Dirk alsnog zo ver gekregen dat hij de tuin ging betegelen, en die is dus klaar als we naar binnen lopen. De tranen vloeien rijkelijk.
Al met al is Turkije ons prima bevallen. Het land is zeer goed te bereizen, heeft erg mooie natuur en steden. Als je de moeite neemt om weg te blijven bij de all-inclusive resorts en stadjes aan de Turkse Riviera voel je echt dat je in Azie zit. De Turken vielen niet overal mee. We hadden van velen gehoord dat ze zo ontiegelijk aardig zijn. Die zijn er uiteraard ook best wel, en zelfs best veel, maar je komt toch ook wel heel erg veel chagrijnige en of ongeinteresseerde Turken tegen. De planning hebben we dit jaar wat minder gedaan dan voorgaande jaren. Wat we met name misten was een rustpunt (bv hotel met zwembad aan zee) waar we een aantal dagen tot een kleine week konden uitrusten. Daardoor was het al met al erg veel reizen en veel bekijken. Dat vond niet iedereen altijd even leuk en fijn, maar toch kijken we terug op een erg geslaagde vakantie. Volgend jaar weer iets nieuws kiezen!
De vlucht zelf verloopt prima. Helaas landen we op Rotterdam, dus moeten we eerst met de bus naar het Centraal station en vanaf daar met de trein naar Den Bosch.
Wanneer we thuiskomen wacht Miran nog een grote verrassing. Ans en Cor hadden nl Dirk alsnog zo ver gekregen dat hij de tuin ging betegelen, en die is dus klaar als we naar binnen lopen. De tranen vloeien rijkelijk.
Al met al is Turkije ons prima bevallen. Het land is zeer goed te bereizen, heeft erg mooie natuur en steden. Als je de moeite neemt om weg te blijven bij de all-inclusive resorts en stadjes aan de Turkse Riviera voel je echt dat je in Azie zit. De Turken vielen niet overal mee. We hadden van velen gehoord dat ze zo ontiegelijk aardig zijn. Die zijn er uiteraard ook best wel, en zelfs best veel, maar je komt toch ook wel heel erg veel chagrijnige en of ongeinteresseerde Turken tegen. De planning hebben we dit jaar wat minder gedaan dan voorgaande jaren. Wat we met name misten was een rustpunt (bv hotel met zwembad aan zee) waar we een aantal dagen tot een kleine week konden uitrusten. Daardoor was het al met al erg veel reizen en veel bekijken. Dat vond niet iedereen altijd even leuk en fijn, maar toch kijken we terug op een erg geslaagde vakantie. Volgend jaar weer iets nieuws kiezen!
