A quiet day in the city

Na de heftige dag van gisteren in S21 en de Killing Fields, besluiten we om het vandaag wat rustiger aan te doen. Na wat bladeren door de kit en een locale reisgids van Phnom Penh besluiten we om een stadswandeling te maken. We zitten redelijk dicht bij alle highlights van de stad dus met een korte wandeling van zo'n 3 km zie je al heel wat.

we lopen het hotel uit en zijn meteen omgeven door een drukte van belang. Stalletjes met vooral groente en fruit zijn overal. Wat verder opvalt is de enorme hoeveelheid tandartsen. In een straat van nog geen honderd meter lang zitten er zo al meer dan 4. Dentist district? Nu ben ik nooit een fan geweest van tandarts van de Pol, die had er wat mij betreft net iets teveel lol in, maar ik denk dat ik nog liever 10 keer terug ga naar hem dan 1 keer een bezoekje aan een dergelijke professional. De meesten hebben etalage als een kapper maar dan met een foto van een kies met een schroefdraad eraan.

De route is erg leuk. We komen langs Wat Phnom, een tempel ter gedachtenis aan de stichtster en naamgeefster van Phomh Penh, Lady Penh. Het verhaal gaat dat zij drie boeddha beelden in de rivier vond op de plek waar Phnom Penh is gesticht. Phnom betekent heuvel, maar zelfs dat is nog een groot woord voor het bultje in het verder volstrekt vlakke landschap. Hoe dan ook, de tempel is toch wel mooi. Toch kost het moeite om er echt heel erg van te genieten, wat voornamelijk veroorzaakt wordt door de overweldigende hitte. Nadat ik een paar stappen heb gezet ben ik al kletsnat. Daarom koester ik elk stukje schaduw dat ik onderweg mee kan pikken.

Na Wat Phnom lopen we verder richting Central Market. Daar scherpen de kids hun afding capaciteiten verder aan. We kopen wat t-shirts, onderbroeken, beeldjes en armbandjes. Na afloop toch maar even afkoelen met een frisse coke in de buurt van de markt. Daarna besluiten we om ergens wat te lunchen. De kids willen terug naar de Blue Pumpkin, een ijsbar/lunchgelegenheid in de buurt van ons hotel. Meest tot de verbeelding sprekende feature van de gelegenheid zijn de enorme lounge banken, waar de kids uiteraard uitgebreid gebruik van wensen te maken.

Na de lunch gaan we naar het Royal Palace, een tempel complex waarop zich ook het paleis van de koning bevindt. Als we er aankomen begint het verschrikkelijk te plenzen, waardoor we genoodzaakt zijn wat langer dan gepland in de troonzaal te blijven. Op zich een erg mooie zaal, maar na 3 kwartier heb je die ook wel weer gezien. Mats en Daan onderhouden zich in de tussentijd met andere toeristen en locals. Ze kunnen tegenwoordig al hele conversaties voeren in het Engels, erg grappig om te zien.

Als de regen iets minder wordt lopen we door naar de Silver Pagoda. Een tempel met een vloer van zilveren tegels (vandaar) en met een boeddhabeeld van massief goud (90 kg) belegd met meer dan 2000 diamanten. Spreekt uiteraard weer tot de verbeelding van de kids. Omdat in de tussentijd de regen weer wat is toegenomen in intensiteit blijven we hier ook wat langer. Vooral Bor geniet enorm van de honderden boedhhabeelden die er staan, van heel klein tot groot.. hij wil ze het liefste allemaal meenemen.Toch willen we ook nog graag het laatste pronkstuk van het complex bekijken, een voetafdruk van Boeddha. Het blijkt een gouden voet van ongeveer schoenmaat 148 en kaarsrechte tenen. Kan niet he, dat vinden de mensen niet leuk!

Als we klaar zijn merken we dat we nog de enige zijn op het hele complex. Blijkbaar hebben we de 'final call' gemist. We racen terug naar de ingang waar we via een clandestiene uitgang het terrein kunnen verlaten.

Ondertussen blijft de regen met bakken naar beneden komen, waardoor we besluiten om het laatste stuk met tuktuk te doen. De tuktuk die we aanhouden denkt er een slaatje uit te kunnen slaan en vraagt een belachelijk bedrag voor die paar honderd meter. Ik zeg dat ik hem maar 1 dollar geef maar dat weigert hij. Na mijn dreigement dat we anders gaan lopen gaat hij toch overstag.

's Avonds eten we in het hotel vanwege de enorme bakken regen die maar blijven vallen. Helaas niet echt een doorslaand succes maar ook niet heel erg slecht. Omdat we morgen vroeg opmoeten om naar Sihanoukville (kust) te gaan, gaan de kinderen op tijd naar bed. Ik moet nog even de visa ophalen voor Vietnam die ik bij een travelagent heb besteld de vorige dag. Nat aangekomen bij de winkel vraagt hij naar het bewijsje dat ik bij hem onze paspoorten heb afgegeven. Vergeten. Maar hij kent me toch, ik ben hier gisteren nog geweest om het af te geven? Onvermurwbaar blijft hij vragen om het bewijsje. Dan maar weer terug naar het hotel om het bewijsje op te halen. Lekkere vent.

Nog even een biertje in de bar en dan naar bed. Nog wel een tijd gezellig zitten kletsen met de serveerster van ons hotel en 2 backpackers. Zij gaan een avondje stappen en vragen ons om mee te gaan. Toch leuk, maar doen we natuurlijk niet. Morgen weer vroeg eruit om naar Sihanoukville te gaan. Gelukkig kijkt Miran nog even op de weersverwachting voor het gebied. Geruststellende regenwolkjes en storm wordt voorspeld.

Lekker.