Sunrise part I

Vandaag een vroege start van de dag. We gaan de zonsopgang bij de Borobudur bekijken. Dat belooft wat, een van de wereldwonderen en die dan bekijken bij zonsopkomst...

Omdat we in de tropen zitten, komt de zon hier altijd om 6 uur op. Volgens de travel agency is deze altijd goed, nooit last van mist, regen, bewolking of andere typisch Nederlandse weersverschijnselen. De keuze tussen om 4 uur vertrekken (met zonsopkomst vanuit een viewpoint) en om 5 uur (zonder zonsopkomst maar wel vroeg genoeg om de hordes toeristen voor te zijn) hebben Daan en ik dan ook snel gemaakt. Dat wordt een vroegertje dus.

Vol goede moed springen we daarom om 03.30 het bed uit. Ontbijt krijgen we mee van het guesthouse en nu even wachten tot een busje om ons om 4 uur op te pikken. Om kwart over 4 komt het mannetje eindelijk langs. We worden enigszins zenuwachtig... the sun waits for no one! De chauffeur stelt ons echter gerust en zegt dat we nog tijd genoeg hebben. Het is ongeveer 1 a 1,5 uur rijden, dus dat past nog. Helaas moeten we nog wel 1 ander typje oppikken ergens in een buitenwijk. We komen op tijd aan. Helaas heeft het andere typje iets meer tijd nodig om zijn coupe in model te krijgen, waardoor we voor de deur van zijn hotel zo'n 10 minuten met ronkende motor staan te wachten. Maar nog steeds geeft de chauffeur aan not to worry. Onderweg naar de Borobudur zien we de eerste regendruppeltjes op de voorruit verschijnen... zijn de goden dan weer tegen ons?

Als de eerste schemer begint door te komen, arriveren we op het eindpunt. Samen met 2 andere busjes gaan we beginnen aan een korte wandeling naar het viewpoint. De chauffeur, die hier ook als gids dienst doet, samen met het goedgesoigneerde typje dat we onderweg opgepikt hebben, zet er stevig de sokken in. Dat is bij aanvang nog prettig, omdat de zorgen over de schemering toch enige vorm begint aan te nemen. Maar na een meter of 150 begint het bergpaadje dat we moeten volgen enorme stijgingspercentages te vertonen. Na 250 meter heeft de verzuring al zijn werk gedaan en loop ik met mijn tong op mijn schoenen, enige krachttermen daarbij uitstotend. Dit is een wandelingetje van15 minuten als je een getrainde mt everest sherpa bent, niet als eenvoudig kantoor krijgertje. Maar we zullen gvd voor de zonsopkomst bij het viewpoint zijn!
Volledig uitgeput kom ik boven. De kids en Miran geven echter geen kik. Ik laat nog een paar scheldkannonades los op de plek van bestemming.

Dan wordt ook duidelijk dat alle inspanning min of meer voor niets zijn geweest. Niet alleen is de schemer al zover ingezet dat het gewoon licht is, ook is er geen zon te zien. Alles is bedekt met wolken... Shite! Samen met zo'n 30 andere pechvogels verbijten we de pijn met een kop koffie. Het lijkt erop dat wij geen goede hand hebben in het kiezen van onze zonsopgang momenten. 18 jaar geleden in Mexico in de mist van Flores verdwaald, vorig geen zonsopgang gekozen bij Ankor Wat terwijl achteraf bleek dat het prachtig was. En nu dus weer dit. Maar goed, take it as a man...

Na een uurtje gaan we door naar de Borobudur, 1 van de wereldwonderen zoals gezegd. Bij aankomst besluiten we een gids te nemen die Nederlands en Engels spreekt. Dat pakt erg goed uit, het blijkt een erg leuke jongen. Hij legt uit dat dat de Borobudur geen tempel is maar een opleidingscentrum voor Boeddhisten. Het is 1 van de weinige overblijfselen op Java van het Boeddhisme. Java is verder voor 99% Islamitisch en een enkele verdwaalde Christen.
De Borobudur is ergens tussen 750 en 850 nC gebouwd. De stenen die gebruikt zijn, zijn 40 km verderop gehaald en wegen elk zo'n 800 kg. De stenen zijn niet gemetseld, maar als een soort lego in elkaar gelegd. Dit om beter bestand te zijn tegen aardbevingen, die veelvuldig voorkomen in het gebied. De laatste grote was in 2006, maar heeft hier weinig schade aangericht (itt in Yogyakarta zelf). In de bouw zitten allerlei mathematische kunststukjes verwerkt. Zo komt het getal 9 (een magisch getal in het Boeddhisme) op allerlei manieren terug. Er zijn bijvoorbeeld 504 Boeddhabeelden verwerkt (5+0+4), telt het 9 verdiepingen en staan op de bovenste verdieping 72 (7+2) Boeddhabeelen in de klokvormen. Het is een prachtig gebouw en inderdaad valt op dit vroege moment van de dag (het is nog steeds pas half 9) het aantal toeristen reuze mee.
Na 2 uur moeten we terug zijn bij ons busje. Via twee andere Boeddhistische tempeltjes gaan we dan naar het tweede hoofddoel van vandaag, de Prambanan.

De Prambanan is een Hindoeistische tempel, die ook net buiten Yogya ligt. Het bestaat uit 6 grote torens. Het zijn 3 tempels voor Hindu goden en 3 torens voor hun vervoermiddelen. De belangrijkste toren is voor Shiva en zijn/haar vervoermiddel is een adelaar. Helaas is de toren dicht en is het vervoermiddel gevlogen...

Om half 3 zijn we terug bij het hotel. Dan moet het hoogtepunt voor Bor en Mats nog komen. Jawel, ze mogen nog een keer op de scooter! Ik rijd een stukje met ze rond en gaan kort even bij een paleis in de buurt van het hotel langs. Daarna mag Daan nog een keer. We rijden nog een keer naar de Malioboro, maar het verkeer blijkt zo druk dat dat niet haalbaar is voor 4 uur. We zijn net op tijd terug om de scooters terug te brengen.

Even uitrusten voor het avondprogramma... Om 6 vertrekken we naar de Ramayana, een hindoestaanse dansvoorstelling. De voorstelling vind plaats in het donker, met op de achtergrond een verlichte Prambanan. Alleen voor de setting al een must see. Volgens de eigenaar van het guesthouse kun je makkelijk eten bij de Prambanan voorafgaand aan de voorstelling.

Helaas, bij aankomst bij de Prambanan blijkt het restaurant volgeboekt. Dan maar chips en cola... okmoi! De voorstelling zelf is mooi en de kids gedragen zich voorbeeldig. Toch moeten we toegeven dat 2 uur voor ons ook wat veel van het goede is.

Bij aankomst in het guesthouse is het voor de kids direct naar bed. Miran en ik boeken nog een volgend hotel voor op Bali, in Lovina. Daarna snel naar bed, want morgenochtend is het weer om half 7 opstaan om naar de Bromo (een vulkaan) en verder door naar Bali te gaan. Het zijn lange dagen maar wel erg leuk!