desillusie?
Blijf op de hoogte en volg Daan Bor Mats Theo Miran
20 Juli 2012 | Indonesië, Ubud
Helaas wil het weer niet zo meewerken. Het is nogal bewolkt en grijs. Maar toch zijn de rijstvelden inderdaad prachtig. Overal groen en overal terrassen, groot en klein, zover je kunt kijken. In de verte zie je dan ergens een mannetje met strooien punthoed in de rijstvelden vroeten. Alsof je in een levende ansichtkaart loopt.
Hierna gaan we verder om wat te lunchen. Het restaurant ligt tegen een heuvel en kijkt uit over de rijstvelden. Het eten is helaas niet helemaal in lijn met het uitzicht. Het is weer wat lauw, maar goed, het is niet smerig ofzo.
Dan gaan we verder naar Ubud. We vertellen de chauffeur in welk hotel we zitten. Volgens hem ligt dat VER buiten Ubud. Ja, ver, die Balinezen vinden alles ver. We gaan het zien. Het hotel had als beoordeling 'zeer goed' dus het moet toch wel iets goeds hebben. We komen aan in Ubud. Het ziet eruit als een langgerekte tempel. We rijden door. Na 10 minuten rijden zegt de chauffeur weer dat het FAR away is van Ubud. Ja ja, rij nou maar. Verder en verder. De chauffeur moet een paar keer vragen. Ik begin een beetje m'n goede moed te verliezen. Dit is dus gewoon echt ver buiten de stad. Na meer dan een half uur rijden, in de middle of nowhere, doemt plotseling een groot bord op met de naam van ons hotel erop. Het complex (b)lijkt helemaal verlaten. Geen wifi. Maar wel enorme kamers met balzalen van badkamers eraan vast. Echt huge! En marmer op de vloer enzo. Heel apart. En het kost geen kont. Maar dat is natuurlijk vanwege de ligging. Nou ja, het is niet anders, we moeten het hiermee doen de komende 2 dagen.
We nemen meteen het hotelbusje terug naar Ubud. We zijn om ongeveer 5 uur in de stad. We kijken eerst wat rond. We nemen een koffie bij de Starbucks die bij het waterpaleis ligt. Dit moet een van de mooist gelegen Starbucks ter wereld zijn. Helaas smaakt de koffie hetzelfde als bij de andere filialen... We lopen weer verder door de stad. Overwegen om een dansvoorstelling te bezoeken. Maar ja, dat hebben we al in de Prambanan gedaan, en om nu weer 2 uur naar Gamelan muziek te luisteren en naar traag bewegende dansers te kijken... vandaag maar even niet, misschien morgen.
We eten wat bij een restaurantje dat mooie zitgelegenheden buiten heeft. Helaas is het eten weer de same shit. Hierna is het alweer tijd om terug te gaan naar het hotel. Bij aankomst op de oppikplek, blijkt dat we toch niet de enige in het hotel zijn. Dat geeft weer een beter gevoel. Zijn we toch niet de enige die voor deze toei gekozen hebben. Als we weer in het hotel zijn, blijkt dat we ook een DVD speler hebben, met heel veel DVD's. Dus.
-
29 Juli 2012 - 14:18
Ans:
Over desillusie gesproken: ik vind het nogal meevallen.Een dagje wat rustiger als anders in ook niet verkeerd en de dag afsluiten met een leuke dvd is ook best leuk.groetjes, opa en oma