Reisdag naar Cannakale
Door: Tk
Blijf op de hoogte en volg Daan Bor Mats Theo Miran
19 Juli 2013 | Turkije, Çanakkale
Pamukkale is erg leuk, maar na een dag heb je het wel gezien. We hebben nu nog een kleine week over, en we hebben eigenlijk de plekken die we wilden bezoeken en bekijken gehad. We zouden graag nog een paar dagen aan zee willen zitten, maar we hebben geen zin in de grote toeristencentra als Bodrum of Marmaris. We gaan zoeken in het boek en besluiten om richting het noorden te gaan, richting Cannakale. Dat ligt in de richting van Istanbul, vanwaar we weer terug gaan naar Nederland.
Cannakale ligt aan de Dardanellen (het heette vroeger Dardanelia) en vormt dus de opening aan de andere kant van de zee-arm die de Zwarte zee verbindt met de Middellandse zee (de Bosporus is de opening aan de Zwarte zee kant). Tijdens WOI is hier zeer zwaar gevochten, de slag bij Gallipoli.
Maar voor we daar zijn, zullen we eerst weer een bus en een hotel moeten boeken. Eerst maar de bus, je weet nl ook niet hoe laat die gaat en hoe lang die erover doet. We gaan bij een reisbureautje langs (na eerst alle spullen te hebben ingepakt) en we kunnen daar, met enige moeite, een bus naar Cannakale boeken. We moeten wel in 2 gedeeltes de bus nemen. Eerst brengt een bus ons naar Izmir, en vandaaruit een bus naar Cannakale. Op het Otogar van Izmir nemen we een lekkere Doner en na een kleine anderhalf uur rijden we door.
Al met al een hele trip. We zijn om half 1 vertrokken, en we komen om half 11 's avonds aan. Op het Otogar dan wel te verstaan. Vandaar moet je dan nog een half uurtje met de Dolmus. Deze keer verzorgd door de busmaatschappij zelf. Wel netjes.
Het hotel in Cannakale is prima. 2 goede kamers (met werkende airco) en het ligt midden in het centrum, vlakbij de kade aan de Dardanellen. Omdat we nog niet gegeten hebben lopen we nog even de stad in. De kids hebben wel een keertje trek in de Mek. Gaan we dat maar doen. Als het inmiddels na middernacht is geworden, is het hoog tijd om naar bed te gaan, morgen Cannakale verder aan een onderzoekje onderwerpen.
Cannakale ligt aan de Dardanellen (het heette vroeger Dardanelia) en vormt dus de opening aan de andere kant van de zee-arm die de Zwarte zee verbindt met de Middellandse zee (de Bosporus is de opening aan de Zwarte zee kant). Tijdens WOI is hier zeer zwaar gevochten, de slag bij Gallipoli.
Maar voor we daar zijn, zullen we eerst weer een bus en een hotel moeten boeken. Eerst maar de bus, je weet nl ook niet hoe laat die gaat en hoe lang die erover doet. We gaan bij een reisbureautje langs (na eerst alle spullen te hebben ingepakt) en we kunnen daar, met enige moeite, een bus naar Cannakale boeken. We moeten wel in 2 gedeeltes de bus nemen. Eerst brengt een bus ons naar Izmir, en vandaaruit een bus naar Cannakale. Op het Otogar van Izmir nemen we een lekkere Doner en na een kleine anderhalf uur rijden we door.
Al met al een hele trip. We zijn om half 1 vertrokken, en we komen om half 11 's avonds aan. Op het Otogar dan wel te verstaan. Vandaar moet je dan nog een half uurtje met de Dolmus. Deze keer verzorgd door de busmaatschappij zelf. Wel netjes.
Het hotel in Cannakale is prima. 2 goede kamers (met werkende airco) en het ligt midden in het centrum, vlakbij de kade aan de Dardanellen. Omdat we nog niet gegeten hebben lopen we nog even de stad in. De kids hebben wel een keertje trek in de Mek. Gaan we dat maar doen. Als het inmiddels na middernacht is geworden, is het hoog tijd om naar bed te gaan, morgen Cannakale verder aan een onderzoekje onderwerpen.
